De belangen verdedigen van mensen die moeilijk kunnen spreken, vind ik een nobele zaak die mijn tijd en energie waard is.
Mijn naam is Ömer Güney. Ik ben geboren in 1996 in de Belgische stad Hasselt. Tijdens mijn geboorte heb ik zuurstoftekort gehad waardoor ik nu kan praten noch lopen. Ondanks mijn zware motorische beperking leef ik toch als ieder ander. Dankzij de goede ondersteuning die ik kreeg en de hulpmiddelen die ik nu tot mijn beschikking heb, kan ik een zo zelfstandig mogelijk leven lijden.
Communicatie is natuurlijk voor ieder individu belangrijk, maar voor mensen met een motorische beperking is dit extra belangrijk. Zij zijn immers afhankelijk van derden voor alles en nog wat. Om ervoor te zorgen dat deze mensen hun eigenheid niet verliezen doordat anderen namens hen beslissingen gaan nemen, is het van cruciaal belang dat ze de mogelijkheid hebben om zo goed mogelijk te communiceren. Om deze reden hecht ik veel belang aan manieren waarmee ik het efficiëntst kan communiceren. Door de jaren heen ben ik altijd zoekende geweest naar hoe ik dit kon verbeteren. Zo begon ik mijn spraakcomputer te gebruiken met behulp van mijn rolstoel, die ik met mijn rechtervoet bedien. Tegenwoordig heb ik een spraakcomputer die ik met mijn ogen kan bedienen, waardoor ik veel sneller en efficiënter kan communiceren.
Omdat ik zelf een OC-gebruiker ben, ligt de zaak van deze organisatie mij nauw aan het hart. Concreet denk ik dat mijn ervaring als gebruiker, mijn redelijke kennis over OC-hulpmiddelen en mijn interesse in technologie in het algemeen een meerwaarde zal zijn voor onze organisatie. Ik sta altijd klaar om kennis te vergaren over de nieuwste hulpmiddelen en deze kennis met jullie te delen. Bovendien denk ik graag mee wat de ethische implicaties zijn van opkomende technologieën zoals generatieve artificiële intelligentie of hersen-gestuurde computers.
In mijn dagelijkse leven heb ik vaak te maken met vooroordelen. Zo denken de meeste onbekenden dat ik ook een mentale beperking heb, of dat ik een miserabel leven heb, gezien ik in een rolstoel zit en niet kan praten. Vele van mijn lotgenoten kampen met dezelfde vooroordelen. Het is daarom dat ik heel blij ben dat ik mag zetelen in het bestuur van ISAAC-NF om te kunnen meedenken hoe we deze vooroordelen kunnen doorbreken
Ik kijk uit naar een productieve samenwerking. Bedankt.