Ondersteunde communicatie is er echt voor iedereen
Mijn naam is Maartje Radstaake, orthopedagoog en werkzaam bij de Radboud Universiteit, Stichting Milo en het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis. Via kinderen en volwassenen met Angelman syndroom ben ik aanraking gekomen met ondersteunde communicatie, zij hebben mij geinspireerd om me verder te verdiepen in OC en zo werd het duidelijk dat OC voor veel meer mensen helpend is.
Als tiener werd ik geraakt door een kaart met de uitspraak van Toon Hermans: "Ik word er wel eens mismoedig van, dat ik wat ik voel, niet zeggen kan". Hij heeft jarenlang op mijn bureau gestaan, zonder dat ik echt snapte waarom ik dit zo'n mooie tekst vond. Nu snap ik het wel. Wat moet het frustrerend zijn om je niet goed te kunnen uiten. Gelukkig is er OC en gelukkig wordt het door toenemende kennis en (technologische) mogelijkheden voor steeds meer mensen mogelijk om OC te gebruiken. Maar er is nog veel onbewust onbekwaamheid, er zijn mythes en aannames over OC die de toegang tot OC blokkeren voor mensen die het juist nodig hebben. Via ISAAC-NF en mijn betaalde banen zet ik mij in voor meer bekendheid voor OC, zodat het echt voor iedereen toegankelijk wordt.
Parrallell aan de inzet voor meer bekendheid voor OC, zet ik me in voor bekendheid van dynamische assessment (DA). In dit assessment wordt onderzocht hoe iemand verder te helpen in zijn of haar ontwikkeling, het gebruik van OC is daarin onmisbaar. Het is mijn, wetenschappelijk onderbouwde, overtuiging dat we met standaard testen (zoals de IQ-test) de ware mogelijkheden van mensen met communicatieve mogelijkheden niet boven tafel krijgen. Meer informatie hierover is te lezen in het artikel dat ik met o.a. oud-ISAAC-NF voorzitter Stijn Deckers heb mogen schrijven voor het blad van de Nederlandse Verenigingen voor Pedagogen en Onderwijskundigen (NVO): ‘We leiden chirurgen op zonder kennis van anatomie’